پپسی کولا، نوشابه داروخانه ای

کالیب داروساز جوانی بود که در کارولینای شمالی به تحصیل علم داروسازی می پرداخت و به همین دلیل با مواد شیمیایی و گیاهی و خواص آنها آشنایی زیادی داشت.چند سال بعد از فارغ التحصیلی، داروساز جوان، داروخانه ای در نیوبرن کارولینا تاسیس کرده و روزهایش را در آنجا می گذراند تا اینکه تصمیم گرفت برای گسترش کارش و داشتن مشتریان بیشتر، داروخانه اش را به یک پاتوق تبدیل کرده و کاری کند که مشتریان بیشتری به آنجا سر بزنند.براد آرزویـش را با اختراع و تولیــد نوشیدنی مخصوص غیرالکی جامه عمل پوشاند و نوشیدنی را اختراع کرد که بعدها به یکی از محبوب ترین نوشیدنی های دنیا تبدیل شد.
 روزی از روزهای گرم تابستان 1893 این داروساز 26 ساله با آزمایشات مختلف دست به ترکیب یکسری از آبمیوه ها، ادویه جات و شربت ها زد و در نهایت توانست با فرمولی منحصر به فرد، نوشیدنی مورد نظرش را اختراع کند.اختراع جدید او ترکیبی بود از کافئین، عصاره مغز گیاه کولا، وانیل و مقادیر اندکی از روغن های مخصوص گیاهی و کمی شکر که در آب گاز دار حل می کرد، این نوشیدنی خیلی زود محبوب شد و «نوشیدنی براد» نام گرفت. سال 1898، براد آنزیم «پپسین» که یکی از اصلی ترین آنزیم های سلول های معده است را به نوشیدنی خود اضافه کرده و تصمیم گرفت با شعار «نیرو بخش، نشاط آور و کمک کننده به هضم غذا» نوشیدنی غیرالکلی اش را تبلیغ کند.از این پس نام نوشیدنی او به «پپسی کولا» که برگرفته از نام دو ماده اصلی تشکیل دهنده آن بود تغییر پیدا کرد.دستیار آمریکایی – آفریقایی اش جیمز هنری کینگ اولین نفری بود که این نوشیدنی جدید را امتحان کرد. محصول جدید با استقبال صد چندان مردم روبرو شد و براد در سال 1902، تولید نوشابه های جدید را از داخل داروخانه به اتاق کوچکی در پشت خانه اش انتقـــال داد و اولین جرقه های تاسیس کارخانه از همین اتاق شروع شد.
طی یک سال او توانست 7968 بشکه از این نوشیدنی جدید را به فروش برساند و این موفقیت او را وادار کرد تا به فکر تاسیس یک شرکت بیفتد که منحصرا کار تولید نوشابه های دست ساز او را برعهده بگیرد.گرافیستی که در همسایگی داروخانه براد زندگی می کرد مسئولیت طراحی اولین لوگوی (علامت) تجاری برای این نوشیدنی ها را برعهده گرفت و براد از دفتر حفظ کپی رایت ایالات متحده برای نشان تجاری اش درخواست مجوز کرد و لوگوی پپسی در سال 1903 برای اولین بار در آمریکا رسما به ثبت رسید و اولین شرکت تولید پپسی در آمریکا راه اندازی شد.
براد داروخانه دیگری هم افتتاح کرده و تجارت پپسی خود را گسترش داد. در ابتدا تهیه و فروش شربت های جدید را خودش انجام می داد، اما رفته رفته متوجه شد که در صورت بسته بندی نوشیدنی ها و توزیع آنها در بطری، امکان مصرف آن در هر مکان و زمانی برای مردم میسر خواهد شد، پس به دنبال بازاریاب ها و سرمایه گذاران رفته و از آن به بعد نوشیدنی ها را در بطری های شش اونسی راهی بازار کردو فروش پپسی تا 19848 گالن در سال افزایش یافت.
برادهام بخشی از سود فروشش را جمع آوری کرده و ساختمانی به ارزش پنج هزار دلار در سال 1904 در نیوبرن خریداری و تمام تجهیزات تولید و بسته بندی نوشیدنی ها را به آنجا منتقل کرد، این اولین کارخانه رسمی پپسی بود که در آمریکا راه اندازی شد. سرمایه گذارانی که کار پخش نوشیدنی پپسی را برعهده گرفتند، در ابتدا و در سال 1905 فقط دو نفر بودند و در سال بعد به 15 نفر افزایش یافته و در سال 1907 این رقم به 40 نفر رسید. نوشیدنی پپسی کولا آنقدر پر فروش شد که در انتهای سال 1910 بالغ بر 24 ایالت در آمریکا نماینده انحصاری تولید و پخش پپسی کولا داشتند که هر نمایندگی سالانه 100 هزار گالن نوشیدنی در سراسر آمریکا پخش می کرد.البته تبلیغات زیرکانه و هوشمندانه هم در این زمینه کمک زیادی به برادهام کرد. سال 1909 او برای گسترش تجارتش از «بارنی اولدفیلد» راننده مشهور مسابقات رالی کمک گرفت و تبلیغ نوشابه پپسی کولا در روزنامه ها به عنوان یک نوشیدنی نیرو بخش که در دستان راننده مشهور و توانمند مسابقات رانندگی می درخشید به چاپ رسید و تجارت کالیب را برجسته تر کرد. 
کارخانجات تولید پپسی بار دیگر با حمایت ناگهانی سرمایه گذاران و جهش بی سابقه روبرو شده و شهرتی صد چندان پیدا کردند. شرکت پپسی یکی از اولین شرکت هایی بود که در ایالت متحده از حمل و نقل با اسب و درشکه، به حمل و نقل ماشینی روی آورد و همین مسئله سرعت پخش نوشیدنی ها را افزایش و محبوبیت آن را گسترش داد.در هر یک از 24 ایالت که نمایندگی پپسی را داشتند، روزانه هزاران بطری از این نوشیدنی توزیع و پخش می شد و کالیب برادهام با شعارهای تبلیغاتی مختلف و وسوسه انگیز که از ویژگی و شرایط مصرف کنندگان الهام گرفته می شد فروش خود را بیشتر می کرد.
کمپانی پپسی 17 سال تمام در اوج بود اما با آغاز جنگ جهانی اول و افزایش بهای فعالیت های تجاری، کالیب دست به اقدامات پرخطر زد و با نوسان قیمت شکر، پس از سه سال سخت و نفسگیر، شانس از کالیب روی برگرداند و او ورشکست شد، طوری که سال 1921 تنها 2 کارخانه فعال مانده بودند و در نهایت کالیب برادهام که درمانده و ناامید شده بود کمپانی پپسی را از دست داد و کارخانه پس از دست به دست شدن میان 5 نفر و نزدیک به 10 سال فعالیت بدون سودآوری بالاخره در سال 1931 طی رقابتی با کمپانی کوکاکولا به دست چارلز گوت، رئیس کارخانه شکلات سازی و فروشگاه های زنجیره ای «لوفت» افتاده و مجددا به یک نماد تجاری موفق تبدیل شد.