کوکاکولا رویای شیمیدان آتلانتایی

نوشابه ها اولین بار با کوکاکولا  و پپسی کولا در دنیا به شهرت رسیدند و بعد دستور جادویی ساخت این نوشیدنی به تمام دنیا درز کرد و مارک ها و برندهای مختلفی از این نوشیدنی ها تولید شدند.کوکاکولا یکی دیگر از نوشیدنی های غیرالکلی است که در حال حاضر در بیش از 200 کشور جهان به فروش می رسد.این نوشیدنی در آغاز چیزی جز ترکیبی از عصاره کوکائین، عصاره کافئین و آب گازدار نبود و به خاطر مواد تشکیل دهنده اش از همان ابتدا کوکاکولا نام گرفت. کسانی که اولین شیشه های این شربت را می فروختند  هیچ وقت فکر نمی کردند که بعدها این محصول گمنام به یکی از پرفروش ترین محصولات تجاری تبدیل شود.کوکاکولا در اصل رویای یک شیمیدان و داروساز ساده آتلانتایی به نام «جان اسمیت پمبرتون» است. پمبرتون که طی جنگ های داخلی آمریکا مجروح شده بود، برای تسکین دردهایش به مورفین و آرام بخش روی آورده بود و بعدها برای رهایی از این اعتیاد، تصمیم گرفت با ترکیب کردن مقدار کمی کوکائین با یکسری مواد شیمیایی و گیاهی در آب گازدار، سردردهایش را التیام بخشد. او مانند خیلی از آمریکایی های آن زمان اعتقاد داشت آب گازدار معجزه کننده و درمانگر بیماری هاست. نتیجه کنجکاوی او نوشیدنی ای را به وجود آورد که بعدها با کمی تغییرات در تمام جهان رسوخ کرده و به عنوان یکی از محبوبترین نوشیدنی های همه ملل مختلف معرفی شد. اگرچه پمبرتون مدتی بعد از اختراع کوکاکولا، درگذشت و تا زمانی که در قید حیات بود نتوانست موفقیت چشمگیر آن را ببیند؛ اما طولی نکشید که زیرزمین دلگیر و تاریکی که او در آنجا معجون شگفت انگیز و ترکیب حیرت آورش را تهیه می کرده راه را برای بسیاری از کارخانه های بزرگ هموار ساخته و رویای او را که اختراع نوشیدنی بود که «عالم را تسخیر کند» به حقیقت پیوست.
پمبرتون 36 ساله در یکی از بعدازظهرهای سال 1886 با الهام از حس کنجکاوی اش مقداری کوکائین را که از برگ «کوکا» رگفته بود، با مقدار کمی عصاره کافئین و دانه «کولا» در آب گازدار حل کرد و نوشید. بعد از نوشیدن این ترکیب جدید، او احساس کرد که دردهایش کم شده و بنابراین به فکر افتاد تا با عرضه گسترده این نوشیدنی، بازار نوشیدنی های جهان را به تسخیر خودش درآورد.یکی از دوستان نزدیک به او به نام «فرانک رابینسون» این نوشیدنی را «کوکاکولا» نامید و لوگو (علامت) دست نویس آن را خطاطی کرد که تا به امروز به عنوان لوگوی اصلی این نوشیدنی پابرجاست.آنها به راه افتادند تا نوشیدنی خود را تبلیغ کنند. در ابتدا پمبرتون نوشابه جدیدش را به دکه های محلی لیمونادفروشی و داروخانه ها برد و به فروش رساند. این محصول جدید را یک داروی قوی برای شفای بسیاری از بیماری ها معرفی کرد و برای هر لیوان از آن 5 سنت می گرفت. در سال اول، روزانه تنها 9 بشکه نوشیدنی تهیه و فروخته می شد و کسی جز پمبرتون و شریکش رابینسون فرمول ساخت آن را نمی دانستند. تا مدت هاکوکاکولا مصرفی محدود داشت. سال 1888، یعنی دو سال بعد از اختراع این نوشیدنی، پمبرتون بدون اینکه بداند ترکیبی که درست کرده در آینده چه طرفدارانی پیدا خواهد کرد، فوت کرد؛ اما کمی پیش از فوت دستور ساخت این معجون را در ازای 2300 دلار به «آسا کاندلر»، تاجر آمریکایی و شهردار شهر آتلانتا فروخت و در حقیقت کاندلر به عنوان اولین رئیس و مالک نام تجاری کوکاکولا معرفی شد. کاندلر که تاجری زیرک بود خیلی زود موفق شد با فروش گسترده کوکاکولا، این ترکیب عجیب را به عنوان یک محصول آمریکایی به جهان عرضه کند. اولین کارخانه کوکاکولا در دالاس تگزاس در سال 1895 میلادی افتتاح شد که هنوز هم در زمینه تولید کوکاکولا فعالیت دارد. کاندلر از همان ابتدا به کمک جوزف بیدن هارن، بازرگانی اهل می سی سی پی، برای آسانتر کردن کار به جای لیوان و بشکه، کوکاکولا را در بطری های مخصوص و بسته های 6 تایی راهی بازار کرد که مورد توجه مصرف کنندگان قرار گرفت. خیلی زود و تنها در مدت یک سال بعد از تاسیس کارخانه، کوکاکولا به خارج از مرزهای آمریکا هم صادر شد و شهرت جهانی پیدا کرد. مدتی بعد ترکیبات کوکاکولا مورد نقد کارشناسان تغذیه قرار گرفت و کاندلر با حذف کوکائین در سال 1905 و تغییر فرمول ساخت، کوکاکولا را با تبلیغات گسترده ای در سراسر آمریکا توزیع کرد. او در ابتدا کوکاکولا را به صورت مجانی در دهکده ها و جاهای کوچک پخش می کرد و بعد از آن با عرضه کوپن های مخصوص، مردم را به خرید این محصول ترغیب می کرد و در قدم بعدی با درج و چاپ نام کوکاکولا در داروخانه ها و مغازه ها، مجلات و روزنامه ها و روی انواع تقویم و ساعت ها نام کوکاکولا را در ذهن مردم تثبیت کرد، به طوری که به هر جا پا می گذاشتند با نام و نشان کوکاکولا روبرو می شدند. قیمت هر بطری از این نوشیدنی در این زمان یک دلار بود که سود زیادی برای کاندلر و کمپانی کوکاکولا به همراه داشت. بعدها در زمان جنگ جهانی دوم کمپانی کوکاکولا بار دیگر با موفقیت روبرو شد، در این زمان زنان و مردان زیادی به خارج از کشور فرستاده شده بودند و آیزنهاور با ارسال یک تلگراف فوری به شرکت کوکاکولا درخواست کرد تا ترکیبی گیاهی از این نوشیدنی برای سربازان، به خط مقدم فرستاده شود که شرکت هم این کار را انجام داد. بعدها با پایان جنگ و پیروزی متفقین، مسیر موفقیت و پیشروی کوکاکولا هموارتر شده و این اقدام شرکت مورد توجه و استقبال مردم و دولت آمریکا قرار گرفت و حمایت از آن دوچندان شد. طی سال های بعدی، کوکاکولا همچنان با تبلیغات زیرکانه و تهیه نوشیدنی های مختلف چون کوکای رژیمی فروشش را در اوج نگه داشت و حتی وجود رقیب هایی چون پپسی کولا با فرمول و طعم مشابه هیچ وقت نتوانست این شرکت غول پیکر را از پا دربیاورد.